Matične knjige predstavljaju osnovne službene evidencije o ličnim stanjima građana iz koji proizilaze ostale službene evidencije drugih organa. Vode ih gradske, odnosno opštinske uprave, odnosno Gradska uprava grada Beograda, kao povereni posao iz delokruga Ministarstva državne uprave i lokalne samouprave, tako da svaku promenu podataka o svom ličnom stanju, građani mogu izvršiti u svojoj lokalnoj samoupravi.
Ova oblast u najvećoj meri unapređena je usklađivanjem sa međunarodnim standardima i prilagođavanjem potrebama savremene i moderne uprave, posebno u sferi informacionih tehnologija. U skladu sa opštom reformom javne uprave i daljom modernizacijom i digitalizacijom matičnih knjiga, novim zakonskim rešenjima predviđeno je da se matične knjige vode u elektronskom obliku (Registar matičnih knjiga), čime je učinjen veliki pomak u pravcu kreiranja povoljnog poslovnog okruženja u vođenju ovih evidencija. Na ovaj način obezbeđuje se jednoobraznost u radu i primeni propisa, a sa druge strane, brže i lakše ostvarivanje prava građana.
Upis u matične knjige preduslov je za ostvarivanje mnogih prava, i zato je uloga matičara u stvaranju moderne i efikasne uprave od izuzetnog značaja kako za građane, tako i za državu u celini.
Matičar je jedno od najstarijih zanimanja u upravi, budući da je još u prvoj polovini XIX veka u Srbiji uvedena obaveza vođenja matičnih knjiga. U prvo vreme matične knjige su vodili sveštenici, a od donošenja prvog srpskog ustava – Sretenjskog ustava iz 1835. godine, država je uvidela značaj i potrebu pravnog uređivanja ove oblasti. Državne matične knjige na celoj teritoriji Republike Srbije ustrojene su donošenjem Zakona o državnim matičnim knjigama iz 1946. godine, dok su se pre toga vodile samo na teritoriji Bačke i Banata. Imajući u vidu važnost uspostavljanja sistema matičnih knjiga i ulogu matičara u njihovom vođenju, dan stupanja na snagu ovog zakona – 9. maj, svake godine se obeležava kao Dan matičara.
